1. De kaart is niet het gebied, dat betekend dat er een duidelijk verschil is tussen de wereld zelf en hoe wij deze beleven. 2. Mislukken bestaat niet, er is alleen feedback, het idee dat iets kan mislukken of dat je iets fout kan doen kan een zeer beperkend gevoel geven op de beeldvorming die je van jezelf of anderen hebt. Als je er vanuit gaat dat je ervan leert, want je haalt er evengoed waardevolle informatie uit, dan is je houding en gedrag t.a.v. ‘fouten’ heel anders. 3. Mensen bezitten ‘resources’ om hun doelen te realiseren, mensen beschikken zowel bewust als onbewust over een groot aantal hulpbronnen. Mensen kunnen zich ontwikkelen dankzij de aanwezigheid van een menselijk potentieel dat te vergelijken is met de ‘hardware’ van een computer. Als iemand ter wereld het al eens heeft gedaan dan kan jij het ook! Je moet je alleen bewust worden van je resources  en de handvaten om deze te activeren + bereid zijn om ervoor te doen (en laten) wat nodig is om dit doel te bereiken. (Denk bijv. aan topsporters). 4. Er is altijd een andere keuze, het leven is een dynamisch proces en elke verandering biedt weer keuzes. Verandering gaat samen met flexibiliteit, wat alleen mogelijk is als men in staat is om de situatie van verschillende kanten te bekijken. In de evolutie zijn de dieren met het grootste aanpassingsvermogen, degene die het langst overleven. 5. Communicatie berust merendeel op non-verbaal gedrag; 93% is non-verbaal en slechts 7% is verbaal. Dat betekent dat niet de inhoud zorgt voor de meeste impact maar de manier waarop we iets zeggen, stemgebruik, gebaren, mimiek, houding, emotie enz. 6. Degene met de meeste flexibiliteit en variëteit in gedrag, heeft binnen interacties de meeste invloed op het gewenste resultaat; je hebt een bepaalde intentie en als het resultaat niet bereikt wordt zal jouw flexibiliteit in jouw gedrag  bepalend zijn voor het uiteindelijke resultaat. Hoe meer opties, flexibiliteit en vermogen we hebben om iets vanuit verschillende perspectieven te zien, des te meer kans we hebben om een onverwacht aspect te kunnen benutten. 7. Aan de basis van elk gedrag ligt altijd een intra-persoonlijke positieve intentie; hoe negatief het gedrag ook overkomt, de persoon die het gedrag vertoont wil er iets mee bereiken of vermijden. Er is een verschil tussen het gedrag en de onderliggende intentie. En ja, ook de mensen die de meest vreselijke dingen doen hebben intra-persoonlijke positieve intentie. Het betreft dan vaak het bevredigen van een dringend of dwingend verlangen of er wordt toegeven aan impulsen die men niet beheerst. 8. De betekenis van je communicatie = het effect dat je bereikt, onafhankelijk van je intentie; de reactie van de ander bepaalt hoe jouw boodschap is overgekomen. Dus het is belangrijk om jouw vorm van communicatie af te stemmen op het effect wat je bereikt bij de ander. Als jouw manier van communicatie niet overkomt zoals jij dat wenst bij de ander, dan is het aan jou om de boodschap op een andere manier te brengen. NLP technieken waarmee ik jou via een zoom call mee kan helpen; Schuiven met submodaliteiten. Voor onszelf lijkt de verschijningsvorm van een gedachte/herinnering iets heel vanzelfsprekends. In je gedachten is nacht gewoon nacht en paars gewoon paars. Zoals wij zelf de dingen zien, horen en voelen, is iets dat bij ons zelf hoort en dat voelt vertrouwd aan. Het lijkt de enige juiste weergave van de realiteit. Echter, met de informatie die we inmiddels hebben, weten we dat dat niet waar is. Als je zegt; ík zie jou’ , maak je gebruik van je visuele representatie systeem in je hersenen. Dat is een modaliteit. En we kunnen die informatie alleen geven als er een sprake is van een interne visuele representatie, er is dan sprake van een beeld. De vraag HOE precies jij dat beeld ziet leidt ons tot fijnere nuances, en dat zijn de submodaliteiten.  Die submodaliteiten zijn de bouwstenen van onze ervaring. Ons brein codeert elke ervaring in submodaliteiten.  En we zijn vrij in het coderen van onze ervaringen, maar ook in het hercoderen ervan. We kunnen de zintuigelijke beleving die bij de herinnering hoort aanpassen zodat jij  daarna minder tot geen last meer ervaart van die herinnering, zónder de inhoud van de herinnering te veranderen. Want dat kan niet, dat zijn feitelijke belevingen. In een sessie vraag ik jou om te denken aan de herinnering (je hoeft er niet over te praten) en stel ik jou vragen over de zintuigelijke aspecten van die herinnering en we vragen het brein om die zintuigelijk beleving aan te passen. Ik coach jou hier doorheen. Zo ben ik afgekomen van mijn angst voor de tandarts. Sociaal panorama, Deze oefening is bedoeld om jouw relaties met anderen te analyseren en te verbeteren. Het is een vervolg op bovenstaande. Het idee erachter is, dat mensen in een onbewust functionerend driedimensionaal landschap leven, waarin ze zichzelf en de anderen een plek hebben gegeven. We zijn nu eenmaal sociale wezens en daarom is onze beleving boordevol mensen. Om als mens succesvol tussen anderen te kunnen navigeren, hebben we een kaart van de mensheid nodig, die ons vertelt wie anderen zijn en hoe we daar zelf tussen passen. De exacte locatie waarop jij deze beelden projecteert, bepaalt de aard en kwaliteit van deze relaties. Binnen het Sociaal Panorama gaan we ervan uit dat mensen een weergave (perceptie) van de sociale werkelijkheid maken. Daarbij hebben alle relevante mensen een plek in die ruimte (jouw landschap). Waar iemand geplaatst wordt,  bepaalt de aard van de relatie en dus de subjectieve beleving van die persoon. Je maakt dus je eigen ‘kaart’. De vraag is dan of deze kaart wel of niet werkend is voor jou? Doel van deze oefening  is het eenzijdig verbeteren van de relatie met de ander. Je behandelt niet de relatie(s) zelf, maar hoe jij de relatie(s) in het landschap om jou heen ordent. Ook hierbij maken we gebruik van de submodaliteiten. Ankeren, Dit is het bewust verbinden (of associëren) van een bepaalde respons aan een bepaalde stimulus. In feite is ankeren verzekeren of vastleggen. Ankers hebben we allemaal al. Het is de automatische reactie als bijv. de deurbel gaat. Of rechts houden in het verkeer. Je weet dat het zo moet en je doet het automatisch. Het zijn zinvolle conditioneringen. Maar zo hebben we ook negatieve ankers. Bijv. iemand kijkt op een bepaalde manier en je schiet direct in de verdediging. Of een andere automatische reactie die is ontstaan door bepaalde ervaringen. Het zijn associaties die in je zitten. Tijdens het ankeren gaan we die associaties veranderen door te werken met een positieve hulpbron, die jij zelf al hebt ontwikkeld (en gebruikt in andere situaties) en die jou nu gaat helpen in situaties waar je normaal gesproken zou reageren met de negatieve respons. We gaan een nieuwe stimulus verbinden aan de respons. Fast fobia, Een fobie is gevolg van een trauma. Bijv. je wordt gestoken door een bij waarna je bang blijft voor bijen. Bij deze techniek laten we mensen gedissocieerd naar de herinnering kijken (alsof je in een bioscoop naar jezelf kijkt) en versnellen we het beeld, maken het zwart – wit en spoelen dan weer terug. De ervaring krijgt hierdoor een andere lading. Het klinkt alsof dit niet kan, en dat dacht ik zelf dus eerst ook totdat ik het zelf heb ondergaan tijdens de opleiding. Iedereen was verbaast en verbluft over het positieve effect ervan.  Als je je afvraagt of ik jou kan helpen met iets waar je verbetering in wilt aanbrengen, dan stuur me een mail; mail@hetcopingkompas.nl