Hoe krijg ik rust in mijn hoofd? door mindfulness…. Hoe helpt mindfulness om ongezonde gewoontes (of zelfs verslaving of eetstoornis) af te leren? Hoe word ik mindful? Wat doe je om mindfulness toe te passen? Wat ís dan allemaal mindful? Mindfulness is tegenwoordig om te beginnen een hip begrip. Ja als je maar mindfulness toe past, dan ….. ja, wat dan? De definitie van mindfulness is dat; ‘Je volledig leeft in het moment, zónder te oordelen’. Leven in het moment voor rust in je hoofd Het is dus niet persé het doen van yoga, meditatie, ademwerk, boom knuffelen enzo… Het is leven in het moment zonder dat je daar allerlei negatieve gevoelens bij hebt. ‘Ik zit hier weer niks te doen’, ‘ik had de was moeten doen maar ik heb er de energie niet voor’, ‘ik moet nog zoveel doen en plannen’. Een paar alledaagse voorbeelden van hoe je niet mindful bent. Aanwezig zijn in het moment, met je lichaam (dat kan ook niet anders) én met je hoofd (dat is de uitdaging). En al die tools die je helpen om daar te komen zoals yoga, meditatie enzo... zijn dus alleen maar middelen om jou te helpen om te leren hoe je dat kunt doen. Maar ga jij mediteren als je eigenlijk de was moet doen? Nou, ik niet in ieder geval! En natuurlijk is het helemaal niet erg als je niet de hele dag mindful bent. In deze maatschappij, met al zijn hectiek en verwachtingen is dit bijna niet te doen. Dan moet je voor de rest van je leven op sabbatical of in Tibet bij de monniken gaan leven (ik zou er zelf wel eens een tijdje heen willen gaan). Je ziet tegenwoordig wel dat heel veel mensen ervoor kiezen om uit Nederland weg te gaan om toch dichter bij een mindful leven te komen. In Hilversum zijn ze er blij mee en maken er graag, en veelvuldig, tv-programma’s over. Waarom is mijn hoofd niet rustig? En toch vind ik het wel belangrijk om er een blog over te schrijven in relatie tot het loslaten van negatieve coping, negatieve gewoontes. Mindfulness en herstellen van een verslaving, eetstoornis of andere negatieve coping gaat namelijk hand in hand. In jouw negatieve gewoonte, welke dan ook, zit namelijk nog een gewoonte, je bent constant in gevecht in je hoofd. Constant bezig met dat je wel weet dat het niet goed voor je is, dat je wel weet dat het anders moet, dat je wel weet dat je emoties negeert. Dat maakt je geest heel onrustig. Je hoofd staat altijd ‘aan’. Op dit moment ben je dat gewend. Je weet niet beter dan dat het er nu altijd is; die constante gedachtestroom. Het valt zelfs op als het er eventjes niet is. Alhoewel ik mij niet echt kan herinneren dat dat veel voorkwam, helaas. Waarom staat mijn hoofd nooit stil? En dat constante gevecht in je hoofd is, hoe gek het ook klinkt, jouw huidige comfortzone. Niets comfortabels aan natuurlijk, maar zo noemen we het nu eenmaal omdat dit de stand is van jouw brein. De stand is van jouw geprogrammeerde paden in je brein. Je bent het gewend. En dus kan jouw huidige comfortzone een zone zijn waarin angst regeert i.v.p. rust. En in relatie tot ons onderwerp zou ik willen beginnen met het stukje uit de definitie; ‘zonder te oordelen’. Want dat hoort er geheid bij, niet? Althans als ik naar mezelf kijk, ik was mezelf alleen maar aan het veroordelen terwijl ik eetbuien had en kotsend boven de plee pot hing. Om het de dag erna gewoon weer te herhalen. En worden we daar vrolijker van? Ik niet in ieder geval. Jij? Steeds angstiger? Ja! Laat je oordelen los voor rust in je hoofd Dus in relatie tot het loslaten van jouw negatieve gewoontes wil ik je vooral nu aanmoedigen om het oordeel, of de oordelen (vaak zijn het er wel meer dan één) te gaan loslaten. Ja, je hebt nu dit coping mechanisme. Ja, je weet dat het slecht is. Ja, je weet dat het anders moet. Maar is het helpend dat je jezelf elke keer tegen de kop slaat als het weer eens is gebeurd? Nee, keihard nee, het is niet helpend. Het zorgt er niet voor dat je er morgen mee stopt. Of wel? Werkte voor mij zeker niet. Het zorgde eerder voor nog meer frustratie en angst, voor nog meer negatieve emoties, voor nog meer dat; what the fuck gevoel – het boeit toch niks. Niet oordelen, mildheid, lief zijn voor jezelf, dát helpt wel. Vergeef jezelf en oordeel eens niet als je weer eens gruwelijk de mist in bent gegaan. Want weet je wat er dan gebeurt? (En ik kan je dit vertellen uit eigen ervaring). Er gaat ruimte ontstaan. Ruimte in je gevoel, en ruimte in je mind. En vanuit juist die ruimte komt er kracht, en inzicht en energie om verandering aan te brengen. En dan zal ook de angst verdwijnen. De angst dat het nooit meer goed komt. De angst dat je je altijd zo zult blijven voelen. De angst dat je lichaam het niet meer aankan. Rust in je hoofd begint met accepteren Vanuit niet oordelen, ga je allereerst accepteren. Accepteren dat het nu eenmaal zo ver is gekomen. Natuurlijk heb je dit niet voor jezelf bedacht toen je op de basisschool zat en je je rot voelde omdat je gepest werd. Of toen je je, om welke andere reden dan ook, geraakt voelde en dit bent gaan opkroppen. Het is gebeurd, het is je overkomen. Het was geen bewuste keuze om verslaafd (of iets anders) te raken. Dus ga oefenen met allereerst om jezelf niet meer te veroordelen. Je weet dat je het anders wilt en je weet dat je dit ook kan. Maar je weet ook dat het geen één-twee-drietje is. Het zit in je systeem gebakken. En het moet er weer uit. Dat betekent dat je heel bewust met jezelf aan de slag gaat. En stap één is; niet (meer) oordelen. Hoe krijg ik rust in mijn hoofd? Het staat wel makkelijk op ‘papier’ zo, niet? Doe dit, laat dat …. De vraag is altijd hóe je dat dan kunt aanpakken. Het niet meer (ver)oordelen zorgt voor de allereerste stap. En daar is niet een bepaalt trucje voor. Het is